Pierwsze liczenie sów w 2016 roku

Włochatka, fot. Jacek Zięba 16 lutego 2016 roku, w Drawieńskim Parku Narodowym, przeprowadzony został monitoring sów. W Parku przeprowadza się dwie inwentaryzacje tych ptaków: pierwszą właśnie pod koniec okresu zimowego i drugą nieco później, to jest na przełomie marca i kwietnia. Ponieważ większość sów przejawia aktywność nocną, inwentaryzacja odbyła się w godzinach późnopopołudniowych i nocnych. Z racji, że sowy są ptakami skrytymi, nie łatwymi do obserwacji, inwentaryzacja ich polega na prowadzeniu nasłuchów odzywających się ptaków. Sowy poprzez to komunikują się między sobą i oznaczają swoje terytoria. Podczas nasłuchów, można stosować stymulację głosową, polegającą na odtwarzaniu odgłosów wydawanych przez poszczególne gatunki. Przydatne w tym celu mogą być magnetofon, dyktafon lub telefon komórkowy z nagranymi odgłosami sów. Niektóre osoby, potrafią naśladować odgłosy sów przy użyciu dłoni. Sowy najczęściej intensywnie reagują na stymulację głosową. W Parku wyznaczonych zostało kilkadziesiąt stałych punktów nasłuchowych. W jednym punkcie przeprowadza się wstępny 1-3 minutowy nasłuch spontanicznie odzywających się ptaków. W przypadku gdy nie słychać żadnego gatunku sowy, można zastosować stymulację głosową. Należy jednak pamiętać o kolejności odtwarzania głosów. Stymulację głosową przeprowadza się od najmniejszego gatunku sowy do największego. Mniejsze gatunki sów mogą nie odpowiadać, jeśli wcześniej usłyszą głos większego gatunku, który mógłby stanowić dla nich zagrożenie. Zaleca się przeprowadzać stymulację głosową trzykrotnie, z których każda kolejna jest dłuższa od poprzedniej. Dla przykładu pierwsza trwać może 10 sekund, druga 30 sekund i trzecia 60 sekund, w przerwach z nasłuchami trwającymi 1 minutę po pierwszej stymulacji głosowej i 2-3 minuty po drugiej i trzeciej stymulacji. Przy odtwarzaniu głosu dobrze jest co chwilę obracać się zwiększając tym samym stopień penetracji dźwięku w inwentaryzowanym terenie. Stymulację głosową przeprowadza się tylko do momentu usłyszenia/zlokalizowania ptaka, nigdy dłużej! Ważny jest w tym przypadku aspekt etyczny, gdyż wabiąc sowy, zaburzamy naturalny rytm ich życia. Dlatego nie można zbytnio ingerować w życie sów i narażać ich na niepotrzebne zmiany zachowań. Wabiąc sowy, można pominąć gatunki, których w danym środowisku absolutnie się nie spodziewamy. Celem inwentaryzacji sów jest określenie liczby zajętych terytoriów przez dany gatunek. Podczas tegorocznej inwentaryzacji, na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego, stwierdzono trzy gatunki sów: sóweczkę, puszczyka i puchacza.