Z cyklu ,,Wirtualne spacery po Drawieńskim Parku Narodowym... Ścieżka dydaktyczna ,,Jezioro Ostrowieckie'' część 1

Wracamy poniekąd do początku naszej przygody z Kanałem Głuchym. Nie będzie to jednak 3 część historii tego ciekawego zabytku techniki. Jak bowiem już wiemy, Kanał Głuchy wypływający z południowego krańca Jeziora Ostrowieckiego znajduję się tuż przy miejscu postoju pojazdów ,,Jezioro Ostrowieckie'', gdzie zaczyna się też Ścieżka dydaktyczna o identycznej nazwie. To jezioro jest największym naturalnym zbiornikiem wodnym na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego i będzie Nam towarzyszyło niemal przez całą podróż w ramach 1 części spaceru. Akwen liczy sobie aż 387 hektarów powierzchni, a jego głębokość to maksymalnie 28,5 metra. Jeszcze bardziej imponuje ilość wody gromadzonej przez misę Jeziora, którą szacuje się na 36,5 miliona metrów sześciennych.

Na początku mijamy kładkę oraz pomosty wędkarskie. Wędkowanie dozwolone jest na zachodnim brzegu Jeziora Ostrowieckiego, z północno - zachodniego brzegu Jeziora Sitno oraz (do mostu niskowodnego przed Elektrownią wodną Kamienna) na Drawie. Zanim zaczniemy naszą wędkarską przygodę, warto zapoznać się ze szczegółowymi przepisami dotyczącymi tego rodzaju formy wypoczynku na terenie DPN. Dokładne informacje o tym gdzie i kiedy możemy łowić i ile wynoszą opłaty znajdziemy na stronie internetowej Parku lub odwiedzając Punkty Informacyjne w Drawnie bądź w Głusku.

Podążając Ścieżką, dużo ciekawych informacji znajdziemy także na licznych tablicach umieszczonych bezpośrednio przy niej, co pozwoli nam poznać m.in. faunę i florę Jeziora Ostrowieckiego. Warto tutaj wspomnieć, iż tradycja ochrony przyrody na tym terenie sięga okresu międzywojennego., ponieważ już wtedy objęto nią 3 wyspy Jeziora Ostrowieckiego: Helgoland, Hauswerder, Nesselwerder, które dziś nazywają się odpowiednio: Lech (zwana tez wyspą kormoranów), Okrzei i Pokrzywka. My jednak nie będziemy tym razem dalej szli brzegiem zachodnim. Ścieżka wiedzie bowiem na drugą stronę jeziora, gdzie docieramy przechodząc przez mostek na przesmyku łączącym niemal odseparowane od siebie fragmenty tego tak dużego, naturalnego zbiornika wodnego.

Najstarszy znany nam obiekt powstał w tym miejscu już w końcu XIX wieku. Do lat 70-tych wieku XX na jego palach istniała tu kładka zwana przez mieszkańców, z powodu swojego łukowatego kształtu - ,,mostkiem wietnamskim''. Co ciekawe to nie jedyne miejsce na Jeziorze Ostrowieckim mające azjatyckie ,,koneksje''. Południowy cypel dużego półwyspu na zachodnim brzegu nosi nazwę Korea, gdyż kształtem faktycznie przypomina swego azjatyckiego, znacznie jednak większego ,,patrona''. Kiedy przejdziemy już istniejący dziś mostek, będący inwestycją Drawieńskiego Parku Narodowego idziemy początkowo przez sosnowy las (tutaj pilnujmy uważnie przebiegu Ścieżki !) aby znaleźć się pomiędzy Jeziorami: Ostrowieckim i Czarnym. Już z tego miejsca, przy sprzyjającej pogodzie, dostrzec możemy niepowtarzalną, szmaragdową barwę tego drugiego.

Wcześniej jednak (niż do Jeziora Czarnego) przechodząc także fragmentem brukowanej drogi docieramy do kolejnej z osobliwości Drawieńskiego Parku Narodowego. Ponor - naturalne , niezwykle foremne oczko wodne będące fenomenem przyrody na tych terenach, jest zjawiskiem unikatowym na terenie Pomorza, a jego niezwykłość polega na zanikaniu (wsiąkaniu) wody pod ziemię. Do dziś nie ustalono gdzie tak naprawdę wypływa ona ponowne na powierzchnię. Czy wody w ponorze jest mniej czy więcej zależy od wielu czynników, więc będąc tutaj częściej możemy liczyć, że za każdym razem będzie on prezentował się nieco inaczej. Tutaj kończymy pierwszy etap spaceru Ścieżką dydaktyczną ,,Jezioro Ostrowieckie''. W części drugiej zaczniemy od przedstawienia osobliwości Jeziora Czarnego, a skończymy w niezwykle malowniczo położonym, w dolinie Płocicznej - Punkcie Widokowym ,,Stara Węgornia''.