Ptaki

Drawieński Park Narodowy i jego okolica to jedno z ciekawszych miejsc w kraju dla miłośników ornitologii głównie ze względu na obecność w nim gatunków puszczańskich lub związanych z naturalnym, leśno-jeziornym krajobrazem. Najcenniejszym obszarem jest kompleks złożony z centralnej części Jeziora Ostrowieckiego wraz z wyspami i fragmentów lasów przylegających od wschodu i zachodu do jeziora. Gniazduje tu szereg gatunków o najwyższych walorach faunistycznych: puchacz, bielik, rybołów; tutaj znajduje się kolonia kormoranów, licznie gniazdują gągoł i nurogęś. Drugi obszar o istotnym znaczeniu dla ochrony ptaków to tereny wokół jez. Sitno, wraz z łąkami nad Płociczną powyżej jeziora i lasami przylegającymi do jeziora i łąk od południa. Znajdują się tu między innymi stanowiska bielika, puchacza, włochatki, siniaka, muchołówki małej, żurawia i wielu innych rzadkich gatunków. Kolejne miejsce o wysokich walorach awifaunistycznych to dolina Płocicznej i jej obrzeża na północny wschód od Karolinki. Gniazdują tu między innymi bielik, puchacz i żuraw, ale także wiele innych interesujących gatunków związanych z doliną i lasami na krawędziach, między innymi brodziec samotny, zimorodek, gągoł i nurogęś. Dalsze ostoje cennej awifauny to między innymi:

okolice Pustelni, gdzie m.in. stwierdzono występowanie puchacza i włochatki,
północna część jez. Płociczno (żuraw, błotniak stawowy, zimorodek, nurogęś, gągoł),
rejon jez. Jamno, (bielik, nurogęś, gągoł, włochatka, cyraneczka),
różne fragmenty doliny Płocicznej (pliszka górska, zimorodek, gągoł, nurogęś, brodziec samotny).

W zachodniej części Parku najcenniejszym dla ptaków miejscem jest obszar buczyn (rezerwat Radęcin i okolice) oraz tereny położone na południe od niego, a na zachód od Drawy, do wysokości rozlewisk Drawy w okolicach Moczeli. Gniazduje tu około 90% parkowych populacji muchołówki małej i siniaka - gatunków charakterystycznych dla dojrzałych lasów bukowych. Istnieje również czynne gniazdo rybołowa i liczne stanowiska wielu rzadkich gatunków ptaków, m.in. jarząbka.
Interesująca jest również cała Drawa i jej dolina z łęgami i buczynami porastającymi zbocza. Ptaki z nią związane występują regularnie na wszystkich jej odcinkach. Ze względu na liniowy charakter tego ekosystemu nigdzie nie tworzą się skupienia rzadkich gatunków, w wyniku czego nie można wyodrębnić najcenniejszych miejsc. Wyróżniają się tu jedynie rozlewiska Drawy koło Moczeli. Skupiają one wiele gatunków rzadkich na terenie Parku, ale nie zagrożonych w skali kraju, a w każdym razie o populacjach, których liczebność nie jest istotna dla populacji tego gatunku w kraju. Utrzymanie tego biotopu w stanie obecnym wymagałoby sił i środków znacznie przewyższających potencjalne efekty ochronne, dlatego wydaje się, że należy pozwolić na naturalne zarastanie terenu przez obsiewające się wierzby, olsze i inne drzewa.
W starszych borach w szczególności z niewielką domieszką świerka znajdujemy ciekawe gatunki, np.: krzyżodziób świerkowy, gil czy paszkot. Niestety tych drzewostanów w Parku nie jest zbyt wiele, a w zachodniej części Parku nie tworzą zwartych kompleksów.
Na terenie DPN wystepują ponad 160 gat. ptaków z których większość podlega ochronie.

Drukuj