Nasz serwis używa plików cookies, aby lepiej spełniać Państwa wymagania. Szczegółowe informacje o plikach cookies można znaleźć w naszej Polityce Prywatności. Kontynuując przeglądanie serwisu bez zmian ustawień przeglądarki akceptują Państwo zapisywanie plików cookies.

Polska wersja językowa Angielska wersja językowa Niemiecka wersja językowa

Jezioro Zdroje

Niewielkie i płytkie jezioro (23,25 ha, 4,8 m maks. głębokości) we wschodniej części parku narodowego, w rynnie terenowej równoległej do doliny Płocicznej, zwane też Zdroje albo Wydrowe. Odwadniane bezimienną strugą przepływającą do jeziora Jamno. W ciągu ostatnich kilkunastu lat poziom wody wahał się w związku z piętrzeniem na jazie przed sąsiednimi Stawami Zawiślaka, czego śladem są dziś fragmenty martwego lasu. Wody jeziora należą do najzasobniejszych w wapń w całym regionie, zawierając w 1 litrze aż 50 mg jonów Ca. Przezroczystość wody sięga 2,5 m i jest zbliżona do średniej głębokości zbiornika. Ze względu na dostęp światła do dna jezioro ma bujną roślinność podwodną z dominacją rdestnic i grążeli. Wody jeziora są często mieszane przez wiatr, a rośliny porastające dno wychwytują biogeny z toni wodnej i zapobiegają ich uwalnianiu z osadów dennych oraz produkują tlen. W konsekwencji wody jeziora są niezależnie od pory roku aż do dna natlenione i mają wyrównaną temperaturę. Licznie występują tu płocie, okonie i leszcze, towarzysza im: ukleja, węgorz, wzdręga, jazgarz, koza i lin.
W szuwarach okalających taflę wody oprócz pospolitej trzciny występuje rzadka kłoć wiechowata. W południowym krańcu rozwinęło się niewielkie, ale bardzo interesujące florystycznie torfowisko przejściowe, powoli zarastające olszą i wierzbą uszatą, intensywnie zgryzaną tu przez bobry. W końcu północnym akwenu są bardzo bujne skupienia roślinności wodnej i szuwarowej. Na pn. od tego miejsca istnieje duży i unikatowy kompleks źródlisk, z którego wody spływają do jeziora strumieniem otoczonym przez piękne olszowe lasy łęgowe.
Jezioro drogie jest miejscem bytowania wydry i licznej populacji bobrów. Wzdłuż górnej krawędzi skarpy opadającej do jeziora biegnie szlak czerwony z Pustelni do Tuczna, z niego roztacza się widok na taflę wody.

Drukuj