Rośliny zielne

W Drawieńskim Parku Narodowym stwierdzono występowanie 893 gatunków roślin naczyniowych z czego 59 podlega ochronie gatunkowej (patrz zakładka FLORA/ROŚLINY CHRONIONE (naczyniowe), 176 gatunków mszaków z czego 49 podlega ochronie gatunkowej (patrz zakładka FLORA/ROŚLINY CHRONIONE (mszaki) i glony (ramienice i krasnorosty), których w sumie zinwentaryzowano 16 gatunków z czego 11 podlega ochronie gatunkowej (patrz zakładka FLORA/ROŚLINY CHRONIONE (glony).

Do największych osobliwości botanicznych należą rzadkie w Polsce: chamedafne północna, storczyk lipiennik Loesela i wełnianka delikatna.

Od zawsze zainteresowanie budzą storczyki. Na terenie DPN występuje 12 gatunków. Rosną w lasach, na łąkach i torfowiskach. Należą do nich storczyki - krwisty, szerokolistny i plamisty (zwane również kukułkami), podkolan biały, kruszczyki - błotny, rdzawoczerwony i szerokolistny, lipiennik Loesela, gnieźnik leśny, listera jajowata, storczyk Fuchsa i storczyk Brauna.

Występują tu też cztery gatunki widłaków: spłaszczony, goździsty, jałowcowaty i wroniec.

Szczególnie cenna jest, ginąca w innych regionach Polski, flora typowa dla torfowisk. Należy do niej m.in.: żurawina błotna i drobnolistkowa, borówka bagienna, wełnianki - oprócz wspomnianej delikatnej również wąskolistna, szerokolistna i pochwowata, przygiełka biała, rosiczki – okrągłolistna i długolistna, czermień błotna wspomniana chamedafne, torfowce (w sumie 12 gatunków), fiołek mokradłowy, dziewięciornik błotny, gnidosz błotny. Torfowiska porastają niekiedy zwarte i rozległe szuwary mannowe, kłociowe, turzycowe lub trzcinowe.

W lasach znajdziemy m.in.: zawilce – biały i żółty, ziarnopłon wiosenny, fiołki leśne, gajowca żółtego, przylaszczkę, marzankę wonną, trawę perłówkę, miodunkę ćmę, piżmaczki wiosenne. Wśród paproci: paprotkę zwyczajną, orlicę pospolitą, narecznicę samczą i inne. Dla lasów typowe są też: konwalia majowa, konwalijka dwulistna, kokorycz i kokoryczka. Na pniach drzew rosną epifityczne mchy i porosty. W runie kwaśnych buczyn dużo jest typowych dla tego ekosystemu mchów. W wilgotnych łęgach w runie rośnie niecierpek pospolity. Na skrajach lasów barwnie kwitną tzw. gatunki okrajkowe, np. groszek skrzydlasty, pszeniec gajowy czy pospolity fiołek wonny. Zręby wśród lasów to kraina trzcinnika piaskowego, wierzbówki kiprzycy, malin i jeżyn.

Zupełnie inna jest flora sosnowych borów. Rosną tam: pomocnik baldaszkowaty, widłaki - spłaszczony, goździsty, jałowcowaty, borówka czernica, śmiałek pogięty, gruszyczki - mniejsza, średnia, zielonawa, okrągłolistna, jednostronna oraz zimoziół północny, mchy borowe i porosty.
Na poboczach dróg leśnych znajdziemy rośliny piaskowych muraw: macierzanki, wrzosy, jasieńce, dziewanny, koniczynę polną, goździki kropkowane i inne. Bardzo interesujące florystycznie są też zagubione wśród lasów łąki; rosną na nich np.: turzyce, jaskry, nasięźrzał pospolity, firletki, kozłki lekarskie, sitowie leśne, marchwie, jastruny, świerzbnice i symbolizujące wiosnę - pierwiosnki.
Ciekawa jest flora wód Drawieńskiego Parku Narodowego. W jeziorach znajdziemy rdestnice, rogatki, ramienice ( łącznie 14 gatunków), moczarkę kanadyjska, grzybienie białe i żółte i wiele innych. Typowe rośliny nurtu rzeki to np. wywłóczniki, rdestnice i włosieniczniki. Na kamieniach spotkać można czerwony nalot – to krasnorost hildenbrandtia rzeczna. W szuwarach, na brzegach wód dominuje trzcina i turzyce, oprócz nich jednak w wilgotnych miejscach na brzegach cieszą oczy kaczeńce, kosaćce i niezapominajki błotne.

Specyficzna jest flora dawnych cmentarzy i resztek dawnych osad. Typowe dla nich są np.: barwinki, przebiśniegi, cebulice, orliki, bluszcz pospolity, bzy lilaki, śnieguliczki i drzewa owocowe.

Wśród roślin Parku są efektowne i niepozorne, rzadkie i pospolite, lecznicze i trujące. Wszystkie one składają się na bogactwo florystyczne tego terenu.

Drukuj