Torfowiska

Na obszarze Drawieńskiego Parku Narodowego znajduje się ok. 300 ha mokradeł, które zostały sklasyfikowane jako torfowiska. Stanowi to zaledwie 3% powierzchni, jednak obecność ekosystemów tego typu, wpływa znacząco na zwiększenie różnorodności biologicznej na obszarze Parku. W granicach DPN znajdziemy torfowiska pojezierne, w różnych fazach zarastania zbiornika wodnego, torfowiska soligeniczne - tworzące się w miejscach intensywnego wypływu wód podziemnych czy torfowiska fluwiogeniczne - rozciągające się wzdłuż okresowo zalewanych dolin rzecznych.

Przykładem zbiorników wodnych zarastających płem torfowcowym są Głodne Jeziorka. Jest to kompleks pięciu niewielkich jeziorek dystroficznych o powierzchni tafli wody od 0,3 do 0,8 ha, będących we wczesnej fazie terestrializacji, czyli procesu lądowienia. Znajdują się w północno-wschodniej części parku. Zasilane są głównie wodami opadowymi, które spłukują ze zlewni substancje humusowe, powodujące zakwaszenie wód jezior. Kwaśny odczyn wody umożliwia rozwój mchów torfowców i innych roślin, charakterystycznych dla mszarów torfowcowych. Możemy tu zaobserwować m.in.: turzycę bagienną, żurawinę błotną, trzy gatunki rosiczek czy bardzo rzadkiego w Polsce torfowca brunatnego. Brunatna barwa wody jest równie charakterystyczna jak zespoły roślinne występujące w jeziorach tego typu. Ze względu na kwaśny odczyn wody (pH ok. 5), fauna zasiedlająca wody jezior jest równie interesująca. Licznie występują larwy ważek, między innymi bardzo rzadka w Polsce ważka iglica (Nehalennia speciosa) czy larwa równie rzadkiego komara wodzienia (Chaoborus obscurpipes). Ichtiofauna reprezentowana jest jedynie przez okonia – karłowatą „formę głodową” tego gatunku. W tym samym rejonie Parku znajduje się również jedno z najcenniejszych torfowisk, niegdyś nazywane „Sarnim Bagnem”, obecnie znane pod nazwą „Sicienko”. Jest to torfowisko w pełni ukształtowane, znajdujące się na południowym brzegu jeziora Sitno i będące niegdyś jego częścią. Znajdziemy tam zespoły roślinne charakterystyczne dla torfowisk mszarnych, lecz o wyjątkowości torfowiska stanowi występowanie niepozornej krzewinki – chamedafne północnej Chamaedaphne calyculata. Jest to gatunek związany z zespołami roślinnymi torfowisk występującymi na północy Europy. W Polsce rośnie jedynie w 7 miejscach, a stanowisko w rezerwacie „Sicienko” jest wysunięte najdalej na zachód w Europie.

Bardzo ciekawe pod względem florystycznym jest mechowisko pojeziorne - „Kłocie Ostrowieckie”, znajdujące się po wschodniej stronie jeziora Ostrowieckiego. Występuje tu najlepiej w regionie wykształcony układ alkalitroficznych zbiorowisk roślinnych torfowiska niskiego. Mechowiska tworzą mozaikę z osobliwym szuwarem kłoci wiechowatej (Cladium mariscus) i innymi pozostałościami roślinności niedawno zarośniętego zbiornika wodnego. Kompleksy torfowisk soligenicznych, czyli zasilanych wodami podziemnymi, występują w strefach wysiękowych na zboczach dolin. Przykładem torfowisk tego typu na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego mogą być kompleksy źródliskowe „Moczele”, „Miradz” i „Cieszynka”